تحقیقات کشاورزی مدرن در ایران از دهه ۱۳۱۰ با تأسیس بنگاه اصلاح بذر چغندر قند و انستیتو توتون آغاز شد. نقطه عطف این مسیر، تشکیل مؤسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر در سال ۱۳۳۸ بود که مسئولیت اصلاح ارقام و کنترل بذر را بر عهده گرفت. با وجود تدوین برنامه‌های ملی گواهی بذر، چالش‌هایی مانند نبود نظام جامع گواهی نهال و کم‌رغبتی بخش خصوصی باعث شد در سال ۱۳۷۵ «کمیته ساماندهی بذر و نهال» تشکیل شود. نتیجه تلاش‌های این کمیته، تصویب قانون ثبت ارقام گیاهی و کنترل و گواهی بذر و نهال در سال ۱۳۸۲ بود.
بر اساس این قانون، مؤسسه تحقیقات ثبت و گواهی بذر و نهال در سال ۱۳۸۲ زیر نظر سازمان تحقیقات کشاورزی تأسیس شد تا با ساماندهی نظام کنترل و گواهی بذر، از منابع ژنتیکی کشور محافظت و حقوق مالکیت فکری به‌نژادگران را تضمین کند. این اقدام گامی کلیدی در توسعه کشاورزی پایدار و بهبود کیفیت بذر و نهال در ایران بود

پارک ملی علم و فناوری کشاورزی و منابع طبیعی: پیشران نوآوری در حوزه کشاورزی  
پارک ملی علم و فناوری کشاورزی و منابع طبیعی که در خرداد ۱۴۰۱ با حضور وزیر کشاورزی در کرج افتتاح شد، به عنوان نخستین پارک تخصصی این حوزه در کشور بر ۶۰ هکتار زمین تأسیس شده است. این پارک با هدف ایجاد اکوسیستمی پویا برای توسعه فناوری‌های کشاورزی، نقش هماهنگ‌کننده مراکز رشد و دهکده‌های فناوری سراسر کشور را بر عهده دارد. موقعیت استراتژیک این مجموعه در کرج - میان ماهدشت و مشکین‌دشت - آن را به قطب ارتباطی بین پژوهشگران، فناوران و صنعت تبدیل کرده است.
این پارک با ارائه خدمات متنوعی شامل تسهیلات مالی، مشاوره حقوقی، بازاریابی و برگزاری رویدادهای تخصصی، بستری ایده‌آل برای تجاری‌سازی دستاوردهای تحقیقاتی فراهم می‌کند. از جمله برنامه‌های کلیدی آن می‌توان به حمایت از هسته‌های فناور، توسعه کسب‌وکارهای دانش‌بنیان و ایجاد پیوند بین دانشگاه‌ها و صنعت اشاره کرد. این مرکز با تمرکز بر حل مسائل واقعی بخش کشاورزی، گامی اساسی در راستای تحقق اهداف سند چشم‌انداز ۱۴۰۴ و توسعه اقتصاد دانش‌بنیان کشاورزی برداشته است.

تاریخچه و تحولات مرکز آموزش عالی امام خمینی(ره):  
مرکز آموزش عالی امام خمینی(ره) ریشه در سال ۱۳۳۶ دارد، زمانی که ۴۰ هکتار از زمین‌های کرج برای احداث «مرکز آموزش کشاورزی کرج» اختصاص یافت. فعالیت‌های آموزشی این مرکز از سال ۱۳۴۱ با پذیرش دانش‌آموزان دبیرستان کشاورزی و برگزاری دوره‌های تربیت مروج آغاز شد. در سال‌های بعد، این مرکز میزبان برنامه‌های متنوعی از جمله آموزش سپاهیان دانش (۱۳۴۳)، تربیت تکنیسین‌های کشاورزی (۱۳۵۴) و پس از انقلاب، دوره‌های کاردانی کشاورزی بود. در سال ۱۳۸۰، با ادغام آموزشکده کشاورزی کرج و واحدهای مربوطه در وزارت جهاد سازندگی، مرکز آموزش عالی امام خمینی(ره) به عنوان نهادی پیشرو در آموزش کشاورزی تأسیس شد.  

ماموریت‌ها و برنامه‌های آموزشی:  
این مرکز امروزه با تمرکز بر آموزش نیروی انسانی متخصص و پژوهش‌های هدفمند، نقش کلیدی در توسعه منابع انسانی بخش کشاورزی ایفا می‌کند. برنامه‌های آن شامل آموزش کارکنان، بهره‌برداران پیشرو، و دوره‌های کارآفرینی کشاورزی در سطوح ملی و استانی است. همچنین، این مرکز با همکاری سازمان‌های مرتبط، به دنبال ارتقای اثربخشی آموزش‌ها و توسعه کسب‌وکارهای نوپای کشاورزی است. این رویکردها همسو با سیاست‌های وزارت جهاد کشاورزی و سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، به توانمندسازی نیروی انسانی و تحقق توسعه پایدار کشاورزی کمک می‌کند.

تاریخچه و ضرورت تأسیس مرکز ملی تحقیقات شوری:
مرکز ملی تحقیقات شوری (NSRC) در سال ۱۳۷۹ در یزد تأسیس شد و فعالیت رسمی خود را از سال ۱۳۸۰ آغاز کرد. این مرکز در پاسخ به چالش‌های فزاینده شوری، سدیمی شدن و ماندابی شدن اراضی کشاورزی ایران شکل گرفت که بر اساس پیش‌بینی‌ها، ۵۰ تا ۷۵ درصد اراضی تحت کشت را تهدید می‌کند. با توجه به موقعیت جغرافیایی، عوامل اقلیمی و مدیریت نادرست منابع آب، این مرکز به‌عنوان نهاد تخصصی برای تحقیق و ارائه راهکارهای علمی در استان‌های مختلف از جمله یزد، خوزستان، گلستان، اصفهان، فارس و خراسان فعالیت می‌کند.  
هدف اصلی این مرکز، **تحقیق در زمینه مدیریت اراضی شور و لب‌شور** و ارائه راهکارهای عملی برای افزایش تولیدات کشاورزی در این شرایط است. از جمله وظایف آن می‌توان به:  
۱) بررسی روش‌های بهره‌برداری بهینه از اراضی شور و سدیمی  
۲) مطالعه اثرات آب‌های شور بر خاک و محصولات زراعی  
۳) تعیین نیازهای آبی و غذایی گیاهان مقاوم به شوری  
۴) همکاری با سایر مؤسسات تحقیقاتی برای معرفی ارقام مقاوم به شوری و ماندابی اشاره کرد. این مرکز با تمرکز بر تحقیقات کاربردی، به دنبال **کاهش پیامدهای شوری و بهبود پایداری سیستم‌های کشاورزی** در مناطق آسیب‌دیده کشور است.

مرکز تحقیقات ابریشم کشور به عنوان تنها نهاد تخصصی در حوزه نوغانداری، مسئولیت هدایت پژوهش‌های مرتبط با کرم ابریشم، توت، و فرآورده‌های جانبی را بر عهده دارد. این مرکز با هدف حفظ و توسعه صنعت ابریشم، فعالیت‌های خود را در قالب برنامه‌های توسعه ملی تنظیم کرده و بر بهبود بهره‌وری، تقویت بخش خصوصی، و توسعه روابط بین‌المللی تمرکز دارد. از جمله مأموریت‌های کلیدی آن می‌توان به حفظ کلکسیون توت، تولید واریته‌های پرتولید، مدیریت آفات و بیماری‌ها، و ترویج یافته‌های پژوهشی اشاره کرد.
مرکز تحقیقات ابریشم با اجرای طرح‌های تحقیقاتی مصوب، آموزش بهره‌برداران، و همکاری با دانشگاه‌ها و مراکز بین‌المللی، به دنبال ایجاد تحول در صنعت ابریشم است. برنامه‌های آتی این مرکز شامل توسعه زنجیره ارزش نوغانداری، تجاری‌سازی یافته‌ها، و دانش‌بنیانی کردن فعالیت‌هاست. همچنین، این مرکز با تقویت تعاملات با بخش خصوصی و تعاونی‌ها، به دنبال بهبود شاخص‌های اقتصادی و افزایش راندمان تولید در صنعت ابریشم کشور می‌باشد

اولین‌ کمیته‌ حفاظت آب و خاک‌ در ایران،‌ در سال‌ ۱۳۳۷ به‌ دستور وزیر کشاورزی‌ وقت با عضویت کارشناسان‌ ایرانی‌ و دو تن‌ از متخصصان‌ سازمان‌ خوار و بار و کشاورزی سازمان‌ ملل (FAO) مأمور به خدمت در ایران‌ تشکیل‌ شد. از تصمیمات اولیه‌ این‌ کمیته‌ انجام‌ بررسی‌ها و آزمایشاتی‌ در زمینه‌ نحوه‌ مبارزه‌ و جلوگیری‌ از فرسایش بادی‌ و آبی‌ در کشور بود.

از سال‌ ۱۳۴۵ با شروع‌ احداث بندهای‌ ذخیره‌ای‌ و بهره‌برداری‌ از آن‌ها، موضوع‌ فرسایش خاک‌ در سطح‌ حوزه‌های‌ آبخیز مورد توجه‌ قرار گرفت و افزایش تصاعدی‌ رسوبات وارده‌ به ‌دریاچه‌ سدها که‌ از گنجایش مفید آن‌ها می‌کاست، سبب توجه‌ زیاد به‌ زیان‌های‌ ناشی‌ از پر شدن ‌زودرس سدهای‌ کشور شد. به دنبال‌ آگاهی‌ از میزان‌ رسوبات وارده‌ به‌ دریاچه‌ سدها، برای‌ اولین‌ بار در شهریور ۱۳۵۲ اقدام‌ به‌ تشکیل‌ یک‌ کمیته‌ هماهنگی‌ رسوب­سنجی‌ در دفتر حفاظت خاک‌ و آبخیزداری‌ شد که ‌اعضای آن،‌ نمایندگانی‌ از دفتر مذکور، سازمان‌ هواشناسی‌، سازمان‌ حفاظت محیط زیست، اداره‌ کل‌ آب‌های‌ سطحی‌ وزارت نیرو و مؤسسه‌ تحقیقات جنگل‌ها و مراتع‌ بودند.

پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی در سال ۱۳۷۹ با هدف توسعه و استفاده از فناوری های نوین کشاورزی در جهت حل مشکلات بخش کشاورزی، تأمین امنیت غذایی کشور، ارتقاء سطح سلامت غذایی جامعه، حفاظت از منابع پایه و بسترهای زیست محیطی در راستای توسعه پایدار، تولید علم و ثروت و کمک به ایجاد اشتغال مولد و خوداتکایی در محصولات کشاورزی تأسیس شده است. این پژوهشگاه با دارا بودن نیروی انسانی متخصص و متعهد و تجهیزات پیشرفته توانسته است در مدت کوتاه فعالیت خود به دستاوردهای بسیار با ارزشی در زمینه‌های مختلف بیوتکنولوژی کشاورزی دست یابد، به نحوی که در حال حاضر به عنوان یکی از پیشتازترین و معتبرترین مراکز پژوهشی بیوتکنولوژی در کشور و منطقه شناخته می‌شود.

موسسـه تحقیقات واکسن و سرم سازى رازى زیر مجموعه اى ازسازمان تحقیقـــات، آموزش و ترویج کشــــاورزى وزارت جهـادکشـاورزى اســت که در دى ماه ۱۳۰۳و با تصویب مجلس شوراى ملى وقت تحت عنوان “موسسه دفع آفات حیوانى و سرم سازى” تاسیــس گردید. موســسه رازى با تلاش بى دریـغ کارکنان زحمتکش و اسـاتید برجسته خویش، اکثر واکسن هاى مورد نیاز دامى و انسانى کشور را تولیـد کرده اســت و ضمن جلوگیرى از وابستگى و خروج میلیون ها دلار ارز از کشور، همه ســاله ده ها مقـاله علمــى و تحقیقاتى به مجامع معتبر علمى داخل و خارج از کشور تقدیم مى دارد تعداد زیادى از بیمارى هاى دام و طیور کشور، همراه با عوامل بیمارى زاى آنها به همت و تلاش بى دریغ دانشمندان این موسسه شناسایى شده، به ثبت رسیده و متعاقب آن نیز واکسن هاى موثر علیه آن ها ساخته شده است. ریشه کنى و یا در شرف ریشـه کن بودن بسیارى از بیمـارى هایى که زمانى بومى کشـور بودند از جمله طاعون گاوى، طاعون اسبــى، فـلج اطفـال دیفترى،کزاز، سیاه سرفه، سرخک، سرخجه و اوریون مرهون تولیـدات این موسـسه و زحمـات کارکنـان خدوم سـازمان دامپزشکى و وزارت بهداشت، درمان وآموزش پزشکى است.

تحقیقات گیاه‌پزشکی در ایران از سال ۱۳۰۲ با تأسیس «اداره تشخیص محلی آفات» آغاز شد و در سال ۱۳۰۶ به «بنگاه دفع آفات» تبدیل گردید. این مرکز با انجام اولین مبارزه بیولوژیک موفق در سال‌های ۱۳۱۳-۱۳۱۴ و تأسیس آزمایشگاه حشره‌شناسی در ۱۳۲۲، به تدریج توسعه یافت. در سال ۱۳۲۴ پایه‌های موزه حشرات (با ۴ میلیون نمونه) و هرباریوم بین‌المللی گیاهان (با شناسه IRAN) گذاشته شد. پس از تحولات سازمانی متعدد، این نهاد در سال ۱۳۸۵ به «مؤسسه تحقیقات گیاه‌پزشکی کشور» تبدیل شد. امروزه این مؤسسه با ۳۰۰ محقق، ۱۱ بخش ستادی و ۲۸ بخش استانی، سالانه بیش از ۳۰۰ پروژه تحقیقاتی در زمینه کنترل آفات و بیماری‌های گیاهی اجرا می‌کند و نقش کلیدی در تأمین امنیت غذایی کشور ایفا می‌نماید.

این مؤسسه از سال ۱۳۷۱ با هدف افزایش عملکرد محصولات زراعی دیم در مناطق مختلف آب و هوایی کشور فعالیت خود را آغاز کرده است. با ۵ ایستگاه اصلی در مراغه، سرارود کرمانشاه، گچساران، شیروان و قاملو، این مؤسسه بر روی غلات، حبوبات، دانه‌های روغنی و علوفه در شرایط دیم تحقیق می‌کند. ستاد مرکزی مؤسسه در مراغه و معاونت آن در کرمانشاه مستقر است.
مؤسسه دارای پنج بخش تحقیقاتی شامل غلات، حبوبات، دانه‌های روغنی، علوفه و مدیریت منابع است که در زمینه‌های به‌نژادی و به‌زراعی فعالیت می‌کنند. نتایج تحقیقات از طریق کلاس‌های آموزشی، روز مزرعه و مزارع تحقیقی-تطبیقی به دستگاه‌های اجرایی و مراجع تصمیم‌گیر ارائه می‌شود. این مؤسسه نقش کلیدی در توسعه کشاورزی دیم و بهبود عملکرد محصولات در مناطق کم‌آب کشور ایفا می‌کند.

این مؤسسه به عنوان یکی از ارکان اصلی تحقیقات کشاورزی کشور، فعالیت خود را با هدف توسعه و بهینه‌سازی فناوری‌ها و روش‌های نوین در حوزه مهندسی کشاورزی آغاز کرده است. تمرکز اصلی آن بر طراحی و بهبود ماشین‌آلات کشاورزی، سیستم‌های آبیاری، مدیریت پس از برداشت، انرژی‌های تجدیدپذیر و فناوری‌های مرتبط با کشاورزی دقیق است. این مؤسسه با بهره‌گیری از پژوهش‌های کاربردی، نقش مهمی در افزایش بهره‌وری و کاهش هزینه‌های تولید در بخش کشاورزی ایفا می‌کند.
مؤسسه تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی دارای بخش‌های تخصصی متعددی از جمله مکانیزاسیون کشاورزی، آبیاری و زهکشی، فرآوری محصولات کشاورزی، و انرژی‌های تجدیدپذیر است. از جمله دستاوردهای مهم این مؤسسه می‌توان به طراحی و معرفی ماشین‌آلات پیشرفته کشاورزی، توسعه سیستم‌های آبیاری کم‌مصرف، و اجرای پروژه‌های تحقیقاتی در زمینه کشاورزی پایدار اشاره کرد. این مؤسسه با همکاری مراکز علمی و اجرایی، به دنبال انتقال فناوری‌های نوین به بخش‌های تولیدی و ارتقای کیفیت محصولات کشاورزی است.

این مؤسسه با هدف*حفاظت و بازسازی ذخایر آبزی* و *بهره‌برداری پایدار از منابع شیلاتی* فعالیت می‌کند. مأموریت اصلی آن انجام تحقیقات کاربردی در حوزه‌های مختلف از جمله *اکوسیستم‌های آبی، ذخایر ماهیان، روش‌های صید، تکثیر و پرورش آبزیان، بیوتکنولوژی، و کنترل آلاینده‌های آبی* است. این پژوهش‌ها به منظور *توسعه پایدار شیلات* و **حفظ تنوع زیستی آبزیان* در آب‌های تحت حاکمیت ایران طراحی شده‌اند.  

**وظایف و فعالیت‌های اصلی:**  
مؤسسه مسئول *برنامه‌ریزی تحقیقات شیلاتی، بررسی ذخایر آبزیان، توسعه روش‌های نوین پرورش، حفظ ژنتیک آبزیان، و مطالعات اقتصادی-اجتماعی شیلات* است. همچنین، *همکاری با مراکز ملی و بین‌المللی، برگزاری دوره‌های آموزشی، و انتقال یافته‌های علمی به بخش‌های اجرایی* از جمله وظایف آن محسوب می‌شود. این مؤسسه با ایجاد *بانک‌های اطلاعاتی و پژوهشکده‌های تخصصی*، به دنبال ارتقای صنعت شیلات و بهبود مدیریت منابع آبی کشور است.

مؤسسه تحقیقات علوم دامی کشور به عنوان مرجع ملی تحقیقات در حوزه دام، طیور و زنبورعسل، فعالیت خود را در قالب ۶ بخش تحقیقاتی اصلی سازماندهی کرده است:

بیوتکنولوژی

تغذیه دام و طیور

زنبورعسل و کرم ابریشم

ژنتیک و اصلاح نژاد

فرآوری تولیدات دامی

مدیریت پرورش

این مؤسسه با بهره‌گیری از ۹۱ عضو هیأت علمی و ۴۱ محقق، دارای آزمایشگاه‌های مرجع و ۴ ایستگاه پژوهشی تخصصی است. کتابخانه تخصصی آن با بیش از ۱۲,۰۰۰ جلد کتاب و ۱۸۶ عنوان نشریه، یکی از غنی‌ترین منابع علوم دامی کشور محسوب می‌شود.

فعالیت‌های این مؤسسه از سال ۱۳۳۱ با مطالعات خاک‌شناسی در بنگاه مستقل آبیاری آغاز شد و پس از ادغام با اداره کل حاصلخیزی خاک در سال ۱۳۴۵، به مؤسسه خاک‌شناسی و حاصلخیزی خاک تبدیل شد. در سال ۱۳۶۳، با گسترش مأموریت‌ها به حوزه آب، نام آن به مؤسسه تحقیقات خاک و آب تغییر یافت. این مؤسسه همواره نقش کلیدی در طبقه‌بندی خاک‌ها، مطالعات حفاظت خاک و آب، و بهینه‌سازی مصرف کود در کشاورزی ایران داشته است.
هدف اصلی این مؤسسه، تحقیق در زمینه خاک و آب برای بهبود بهره‌وری منابع کشاورزی است که شامل شناسایی و طبقه‌بندی خاک‌ها، ارزیابی اراضی، و توسعه روش‌های علمی مدیریت منابع می‌شود. همچنین، این مؤسسه با راه‌اندازی دفتر ثبت کودی (۱۳۹۳) و مرکز رشد فناوری خاک و آب (۱۳۹۶)، به ایفای نقش حاکمیتی و حمایت از فناوری‌های نوین در این حوزه پرداخته است.

 “مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور”، اقدامات و فعالیت­های علمی-پژوهشی خود را در ۱۰ بخش و گروه تحقیقاتی و متجاوز از ۵۰ گروه تخصصی در حوزه تحقیقات جنگل، مرتع، گیاه‌شناسی، بیابان‌زدایی، صنوبر، گیاهان دارویی، علوم چوب و کاغذ، حمایت و حفاظت، زیست فنآوری، بانک ژن و مکانیزاسیون منابع طبیعی و در سطح ۳۰ مرکز تحقیقات استانی و ۸۸ ایستگاه ملی و منطقه‌ای، سازماندهی و اجرایی نموده است. هرباریوم مرکزی ایران، بانک ژن منابع طبیعی ایران، بانک حفاظت گیاهی فراسرد، سه ایستگاه تحقیقات ملی: هُمند آبسرد، سیراچال و البرز، از مراکز و زیرساخت های علمی پشتیبان وابسته به ستاد مؤسسه هستند.

هدف اصلی موسسه : انجام تحقیقات و مطالعات به منظور شناسایی، حفاظت، احیاء، بهره برداری و مدیریت پایدار جنگل ها، مراتع و بیابان های کشور اعم از پوشش گیاهی، بستر رشد، عوامل زیست محیطی زنده و غیر زنده آنها و محصولات مرتبط از جمله صنعتی، دارویی، سمی و غیره

این مرکز با تکیه بر ضوابط و مقررات ملی و بین‌المللی حاکم بر حوزه منابع ژنتیکی، به ویژه آیین‌نامه اجرایی قانون حفاظت و بهره‌برداری از منابع ژنتیکی، متعهد به فراهم‌سازی زمینه حفاظت بهینه و تشویق بهره‌برداری پایدار از منابع ژنتیکی به‌عنوان بلوک‌های زیربنایی تأمین امنیت غذایی در کشور است و با هدف مدیریت حفاظت از تنوع زیستی کشاورزی و منابع طبیعی، ارتقای آگاهی عمومی و توسعه دانش مرتبط در این حوزه فعالیت می‌کند.
چشم‌انداز:
رهبری ملی و بین‌المللی در حوزه مدیریت حفاظت و بهره‌برداری پایدار منابع ژنتیکی.
تبدیل شدن به یک مرجع علمی و فنی پیشرو در سطح ملی و بین‌المللی، با هدف مدیریت جامع و پایدار منابع ژنتیکی کشور.

تحقیقات به‌نژادی پنبه در ایران از سال ۱۳۰۹ در ورامین آغاز شد و با گسترش نیاز به ارقام اصلاح‌شده، مؤسسه تحقیقات پنبه در سال ۱۳۷۶ در گرگان تأسیس گردید. این مؤسسه دارای پنج بخش تحقیقاتی و هفت ایستگاه در شهرهای مختلف است که با ۳۲ عضو هیئت علمی به مطالعه ارقام پنبه، مدیریت زراعی، و کنترل آفات و بیماری‌ها می‌پردازد.

ماموریت‌ها و دستاوردها:
تهیه بذر اصلاح‌شده (مانند ارقام ساحل، مهر، و ورامین)، معرفی ارقام جدید (از جمله پنبه تراریخته و هیبرید)، و پژوهش‌های کاربردی. از دستاوردهای کلیدی آن می‌توان به معرفی ۱۲ رقم پنبه، افزایش ژرم‌پلاسم، تولید بذر هسته‌ای، و طراحی ماشین برداشت نیمه‌مکانیزه اشاره کرد. برنامه‌های آینده شامل توسعه ارقام مقاوم به خشکی، شوری، و آفات، بهینه‌سازی آبیاری، و بهبود روش‌های کشت پایدار است.

موسسه تحقیقات برنج کشور با جمع‌آوری ارقام بومی و ثبت مشخصات آن‌ها با هدف تهیه لاین‌های خالص از طریق روش‌های گزینش توده‌ای و انفرادی از سال ۱۳۳۹ در گیلان و ۱۳۴۲ در مازندران آغاز گردید.با ورود ارقام خارجی به ایران در سال ۱۳۴۲ و شروع دورگ‌گیری تحقیقات برنج وارد مرحله جدیدی شد. در این راستا محققین اقدام به مطالعه خصوصیات ژنتیکی برنج برای انتخاب والدین برتر جهت دورگ‌گیری بر طبق اهداف به‌نژادی نمودند. این اهداف شامل تولید ارقام پرمحصول با کیفیت مناسب پاکوتاه زودرس مقاوم به ورس آفات و بیماری‌ها بوده است. تحقیق در زمینه گیاهپزشکی برنج در گیلان با تشکیل آزمایشگاه بررسی آفات و بیماری‌های گیاهی و به‌دنبال آن مطالعه کنترل شیمیایی علف‌های هرز بیماری بلاست و ارزیابی واکنش تعدادی از ارقام برنج در مقابل این بیماری آغاز شد.
۱- به‌نژادی:اصلاح ارقام جدید و متناسب با نیاز کشاورزان و مسائل و مشکلات پیش رو

۲- به‌زراعی:کاهش عوامل خسارت‌زا، آفات، بیماری‌ها و علف‌های هرز، تغذیه خاک و گیاه، افزایش بهره‌وری آب در شالیزار، افزایش ضریب مکانیزاسیون در مزارع، کاهش ضایعات در مرحله برداشت و پس از برداشت، به‌زراعی ویژه ارقام جدید، خشکه‌کاری متناسب با نیاز استان‌ها

۳- تولید بذر:تولید بذور طبقات پیش‌پایه شامل: سوپرالیت و الیت ارقام خالص شده محلی و معرفی شده جدید

۴- ذخایر ژنتیکی:جمع‌آوری و احیاء، حفظ و نگهداری ذخایر ژنتیکی شامل ارقام ایرانی و خارجی و میکروارگانیسم‌های فعال در اکوسیستم شالیزار

۵- آموزش و ترویج:انتقال آخرین یافته‌های تحقیقاتی از طریق آموزش و ترویج به کشاورزان، کارشناسان و دیگر بهره‌برداران

۶- کشت دوم:معرفی مناسب‌ترین محصولات به‌عنوان کشت دوم در شالیزار

فعالیت‌های باغبانی در ایران ابتدا زیر نظر وزارت کشاورزی و دانشکده کشاورزی کرج آغاز شد و پس از انتقال این دانشکده به دانشگاه تهران، تحقیقات در مرکز اصلاح نباتات کرج ادامه یافت. با تأسیس مؤسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر در سال ۱۳۳۹، تحقیقات باغبانی تحت نظر اداره کل بررسی‌های باغبانی قرار گرفت.

در سال‌های بعد، با گسترش تحقیقات، بخش باغبانی در سال ۱۳۵۰ تشکیل شد و در سال ۱۳۵۷، بخش سبزی و صیفی از آن تفکیک شد. در سال ۱۳۶۹، پیشنهاد تشکیل مؤسسه مستقل علوم باغبانی ارائه شد، اما به‌جای آن، مؤسسات تخصصی مانند:

پسته (۱۳۷۱)

خرما و میوه‌های گرمسیری (۱۳۷۲)

مرکبات (۱۳۷۵)

پژوهشکده گل و گیاهان زینتی (۱۳۸۱)

به‌صورت مستقل فعالیت خود را آغاز کردند.

سرانجام در سال ۱۳۹۳، پس از تقویت نیروهای متخصص و ساختار تشکیلاتی، مؤسسه تحقیقات علوم باغبانی به‌طور رسمی افتتاح شد.

در دهۀ ۱۳۳۰ خورشیدی با توجه به پراکندگی تحقیقات و تشکیلات محدود در دستگاه­‌های مختلف وزارت کشاورزی ضرورت تأسیس مؤسسه ­ای مستقل با اختیارات وسیع قانونی احساس شد. مؤسسۀ تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر در سال ۱۳۳۸ تأسیس شد.در حال حاضر، این مؤسسه در سطح کشور با ۳۲ مرکز و ۸۰ ایستگاه تحقیقاتی فعالیت می‌کند و سالانه بیش از ۹۰۰ پروژه تحقیقاتی اجرا می‌کند. 

۱.جمع آوری، حفاظت و توسعۀ ظرفیت بهره برداری از ذخایر ژنتیک گیاهی

۲. بررسی های به نژادی، به زراعی و تکنولوژیکی دربارۀ محصولات مهم زراعی و باغی برای اقلیم های مختلف کشور،

۳. تهیه و ارائۀ دانش فنی مربوطه،

۴. تولید هسته های اولیۀ مورد نیاز بذر و نهال

۵. ارائۀ مشاوره های فنی و تحقیقاتی برای تعیین سیاست ها، خط مشی و نظارت بر کار تولیدکنندگان بذر و نهال کشور
 

با توجه به شرح وظایف و در پاسخگویی به نیاز بخش کشاورزی صنعت قند کشور، محورهای اصلی فعالیت های موسسه تحقیقات چغندرقند شامل انجام تحقیقات علمی در زمینه های به نژادی، به زراعی و تکنولوژی چغندرقند، تولید ارقام مختلف بذر چغندرقند مورد نیاز و متناسب با شرایط آب و هوایی مناطق مختلف کشور با ویژگی کمیت و کیفیت مطلوب، مقاومت در برابر بیماری ها، متحمل به تنش های محیطی، مقاومت به بولتینگ (ساقه روی)، پرداختن به کلیه امور مبتلا به بخش کشاورزی صنعت قند و بررسی مشکلات و تنگناها به منظور یافتن راه حل علمی و منطقی، اقدامات نظارتی در امور مربوط به عیارسنجی چغندرقند تحویلی به کارخانه های قند کشور جهت جلوگیری از تضییع حقوق کشاورزان می شود

موسسه آموزش و ترویج کشاورزی با دو مأموریت مهم آموزش و ترویج بخش کشاورزی به منظور سیاست ­گذاری، نیاز سنجی، برنامه ­ریزی، هدایت و نظارت بر آموزش­های مهارتی و تخصصی برای ترویج و انتقال فنون کشاورزی به بهره­ برداران و زنان روستایی و عشایر و کارکنان وزارت و تربیت کشاورزان آینده در جهت تقویت آموزش­ های مهارتی کشاورزی تشکیل می­ شود.

۱- توسعه و توانمندسازی دانشی و مهارتی سرمایه ­های انسانی بخش کشاورزی

۲- تسهیل فرآیند انتقال دانش و فنآوری­ های نوین به مخاطبان و فراگیران

۳- توسعه و ارتقای مهارت­های شغلی مخاطبان و فراگیران

۴- توسعه فعالیت­ های کشاورزی زنان و جوانان روستایی و عشایری

۵- توسعه مدیریت دانش و نظام اطلاع ­رسانی بخش کشاورزی

۶- توسعه ظرفیت­ های آموزش و ترویج کشاورزی مشارکتی تکثرگرا