مدرس مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی در گفتگو با روابط عمومی مرکز اذعان کرد: در وضعیت موجود حدود 21000 دستگاه کمباین کار برداشت محصولات گندم و جو را در بیش از 93 درصد اراضی تحت کشت انجام می دهند که طبق گزارش ها 60 درصد آن ها فرسوده هستند و بیش از 13 سال عمر دارند و تلفات برداشت آن ها بیش از حد نرمال است.

وی افزود: معاینه و بازرسی فنی دقیق کمباین ها قبل از فصل برداشت وانجام صحیح و اصولی تنظیمات کمباین و اندازه گیری میزان ریزش در هنگام برداشت طبق توصیه های فنی و دستورالعمل های ارائه شده می تواند تا حدود زیادی از تفات برداشت بکاهد. در صورت تجهیز کمباین به سامانه پایش تلفات،  راننده می تواند به صورت لحظه ای ریزش انتهای کمباین را رصد کرده و در صورت بالا بودن میزان ریزش، با اعمال تنظیمات آن را کنترل نماید.

مدرس مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی بیان کرد:ماشین برداشت کمباین یک ماشین ترکیبی است و عملکرد واحدهای مختلف آن می تواند بر همدیگر تاثیر بگذارد، بنابراین تنظیمات واحدهای مختلف و اجزای آن ها باید با دقت و با آزمون و خطا انجام شود تا تلفات کمی و کیفی برداشت به حداقل برسد. تنها با کاهش 2 درصدی تلفات کمی می توان هزینه های برداشت مکانیزه را تامین نمود.

وی گفت:توصیه می شود عملیات برداشت رطوبت بهینه محصول انجام شود و سرعت حرکت کمباین در مزرعه بر اساس وضعیت پستی و بلندی سطح مزرعه و تراکم محصول انتخاب شود.

حسن پوروثوقی افزود: اجرای مستمر و منظم برنامه های آموزشی و ترویجی مهارتی وکارگاه های حل مساله و جلسات ارائه مشاوره های فنی برای ناظران فنی، مروجان، کشاورزان، کمباین داران و رانندگان کمباین در زمان های مناسب جهت استفاده بهینه از کمباین، کاهش تلفات و افزایش بهره وری ضرورت دارد.