به همت پژوهشگران استان گلستان به چاپ رسید؛
کتاب «کشاورزی حفاظتی، رویکرد بومسازگاننگر در کشاورزی پایدار»
گامی در ترویج دانش و توسعه کشاورزی پایدار در ایران
به گزارش روابطعمومی و امور بینالملل مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان گلستان، کتاب ” کشاورزی حفاظتی رویکرد بومسازگان نگر در کشاورزی پایدار” به همت محمد اسماعیل اسدی، پژوهشگر ارشد و بینالمللی کشاورزی حفاظتی، منیره فغانی پژوهشگر مستقل آب و محمدحسین رزاقی پژوهشگر مکانیزاسیون بخش تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان گلستان در مهرماه ۱۴۰۴ به چاپ رسید.
محمد اسماعیل اسدی، پیشکسوت این مرکز در این خصوص گفت: این کتاب در ۷ فصل شامل فصل اول: کشاورزی حفاظتی چیست؟ – فصل دوم: اهمیت خاک – فصل سوم: یک پیام به دولتها برای حفاظت خاک – فصل چهارم: خاکورزی حفاظتی کشاورزی حفاظتی نیست – فصل پنجم: اهمیت بقایای گیاهی و روشهای اندازهگیری آن در سطح مزرعه – فصل ششم: ماشینهای کاشت بی خاکورزی – فصل هفتم: بحث نتیجهگیری و پیشنهادها – میباشد. همچنین کتاب دارای پیش گفتاری نوشته شده توسط مهندس عباس کشاورز پژوهشگر برجسته آب کشور و سرپرست سابق وزارت جهاد کشاورزی و همچنین پیشگفتاری به زبان انگلیسی و خلاصه کتاب به زبان انگلیسی میباشد.
کتاب توسط انتشارات امرتات گنبدکاووس و در ۱۵۰ صفحه به صورت رنگی به چاپ رسیده است و بهای آن ۲۸۰ هزار تومان تعیین شده است. در پیشگفتار این کتاب آمده است: این کتاب برای ارائه آگاهی و معرفی مناسب رویکرد کشاورزی حفاظتی (Conservation Agriculture) برای شرایط کشور ایران نگارش شده است.
در این کتاب تلاش شده به استناد منابع علمی معتبر و انتشار آخرین یافتههای پژوهشی در مورد سامانههای کشاورزی حفاظتی مبتنی بر طبیعت در ایران که در سراسر جهان استفاده میشوند نگارش شود زیرا هر روز کشاورزان خردهپای بیشتری در ایران با چالشهای خاک و آب، اقلیم و نهادههای کمیاب روبرو میشوند و ضروری است برای هماهنگی خود با دانش کشاورزی حفاظتی که از پشتوانه تحقیقات و توسعه بینالمللی بهرهمند است آگاه گردند.
لازم به ذکر است کشاورزی حفاظتی (CA) یک مفهوم جامع برای مدیریت پایدار زمینهای کشاورزی برای دستیابی به پایداری اجتماعی، زیستمحیطی و اقتصادی در چارچوب محلی است. کشاورزی حفاظتی بر بهبود سلامت خاک زنده، گیاهان، حیوانات و محیط زیست، ضمن حفظ و حراست از منابع طبیعی ما تمرکز دارد. هدف آن سالمتر کردن زمین در طول زمان و در عین حال حفظ کیفیت محیط زیست است. سیستمهای کشاورزی حفاظتی رویکردی مبتنی بر بومشناسی برای سامانههای کشاورزی هستند که در سازگاری با طبیعت عمل میکنند. کشاورزی حفاظتی بر اساس سه اصل اولیه به هم پیوسته است: ۱) حداقل دستکاری مکانیکی دائمی خاک ۲) پوشش دائمی زیست توده محصول روی سطح خاک؛ و ۳) تنوع زیستی از طریق تناوبهای زراعی متنوع و ارتباطات، از جمله مخلوطهای گیاهان پوششی، همراه با شیوههای زراعی مکمل خاص هر مکان. این اصول به آرامی تکامل یافتهاند که میتوانند منجر به افزایش خدمات بومسازگانی و بهبود امنیت غذایی و مزایای زیستمحیطی شوند.


