مدیریت تغذیه بهینه در بهره‌وری گوجه‌فرنگی

 به گزارش روابط‌عمومی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی صفی‌آباد دزفول، در راستای استمرار انتقال‌یافته‌های تحقیقاتی و با هدف افزایش دانش فنی کشت گلخانه‌ای، کارگاه آموزشی تغذیه گیاهی گوجه‌فرنگی در روز چهارشنبه مورخ ۵ آذر توسط ناصر ظریفی‌نیا و فاطمه مرادی‌پور؛ اعضای هیأت علمی بخش تحقیقات زراعی باغی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی صفی‌آباد دزفول در منطقه سبیلی شهرستان دزفول با حضور بهره‌برداران تشکیل شد.

 ناصر ظریفی‌نیا در این کارگاه مراحل کشت موفقیت‌آمیز گوجه‌فرنگی را این‌گونه بیان کرد: انجام آزمون خاک و تعیین بافت خاک، EC و Ph خاک زراعی موردنظر، مصرف ۲۰ تن در هکتار کود دامی کاملاً پوسیده، مصرف ۴ تا ۱.۵ تن در هکتار کود مرغی سالم و عاری از بیماری‌ها، مصرف کودهای شیمیایی اوره (۳۵۰ تا ۲۵۰ کیلوگرم)، فسفر ۲۰۰ تا ۱۸۰ کیلوگرم و پتاسیم ۱۲۰ تا ۱۸۰ کیلوگرم و منیزیم ۵۰ کیلوگرم در هکتار و یا سولفات منیزیم به‌صورت خاک کاربرد ۲۰-۱۵ کیلوگرم محلول در آب آبیاری لازم است.

 عضو هیأت علمی بخش تحقیقات زراعی باغی مرکز تحقیقات صفی‌آباد ادامه داد: درصورت بالابودن Ph خاک لازم است از گوگرد پودری به‌میزان ۲۰۰ تا ۱۵۰ کیلوگرم و یا گوگرد مایع بر اساس توصیه استفاده شود. همچنین مصرف گچ کشاورزی بر اساس توصیه و دستورالعمل در مزارع شور بسیار مؤثر است.

 ظریفی‌نیا تأکید کرد: مصرف عناصر ریزمغذی ازجمله سولفات مس، آهن، روی، بر و منگنز به‌صورت محلول‌پاشی و در فواصل ۲۱ تا ۱۴ روز از زمان گلدهی تا پایان فصل ضروری است. همچنین مصرف جلبک دریایی جهت تقویت بوته و ماندگاری میوه و هیومیک اسید جهت تقویت بوته، گلدهی بیشتر و افزایش عملکرد کمی و کیفی لازم است.

 وی درخصوص زمان کوددهی بیان کرد: فاصله کوددهی تا برداشت حداقل ۲۵ تا ۲۰ روز رعایت شود و کودهای سرک به‌ویژه کود نیتروژن حتماً به‌صورت تقسیط و با فاصله حداقل ۲۰ روزه مصرف شود.

 ظریفی‌نیا در پایان به بهره‌برداران توصیه کرد: کاهش مصرف نیتروژن در زمان گل و میوه و افزایش مصرف پتاسیم، کلسیم، بر و عنصر روی بسیار مهم بوده و مصرف اسیدهای آمینه در ابتدای گلدهی سبب بهبود گلدهی، گرده‌افشانی مؤثر و در نتیجه عملکرد بهتر می‌گردد و از آبیاری سنگین به‌ویژه در زمان گل و میوه پرهیز شود.

 فاطمه مرادی پور؛ دیگر عضو هیأت علمی مرکز تحقیقات کشاورزی صفی‌آباد در این کارگاه گفت: کشت گوجه‌فرنگی گلخانه‌ای باید یک برنامه تغذیه دقیق و مرحله‌ای داشته باشد که شامل عناصر اصلی از جمله نیتروژن، فسفر، پتاسیم، کلسیم، منیزیم و گوگرد و همچنین ریزمغذی‌های آهن، روی، منگنز، مس، بور و مولیبدن است. مدیریت تغذیه در هر مرحله رشد گیاه متفاوت است و باید با آزمون خاک و آب تنظیم شود.

 وی بیان کرد: گوجه‌فرنگی گلخانه‌ای به دلیل تراکم بالای کشت و شرایط کنترل‌شده، نیاز غذایی بالاتری دارد و برای تعیین دقیق نیازها و جلوگیری از کمبود یا سمیت عناصر، آزمون اولیه ضروری است. همچنین سطح هدایت الکتریکی EC و اسیدیته pH باید کنترل شود تا جذب عناصر بهینه باشد.

 مرادی‌پور درخصوص مدیریت تغذیه در مراحل مختلف رشد گفت: در مرحله نشا به فسفر و کلسیم برای ریشه‌زایی و استقرار گیاه، در مرحله رشد رویشی به افزایش نیتروژن برای توسعه برگ و ساقه، در مرحله گلدهی به کاهش نیتروژن و افزایش پتاسیم و بور برای تحریک گلدهی، در مرحله میوه‌دهی به تمرکز بر پتاسیم و کلسیم برای کیفیت و جلوگیری از بیماری‌های فیزیولوژیک و در مرحله برداشت به حفظ تعادل عناصر برای افزایش تناژ و کیفی تأکید می‌شود.

جهت دریافت لینک کانال ایتای سازمان کلیک کنید